In 2008 brak er een crisis uit. Dat hebben we toen geweten! De ene na de andere adverteerder belde met de boodschap dat hij even wilde afwachten. Uiteindelijk werd dat voor ons een ramp. Als tien of zelfs meer adverteerders met zo'n telefoontje komen, stort voor ons de wereld in. Het financieel mooie jaar 2008 werd in één klap een jaar dat we met verlies afsloten. Weg investeringsplan, mede omdat de banken plotseling niet meer bewogen.
Vorig jaar kwam er een volgende crisis overheen, we hielden ons hart vast. Maar wat blijkt? Onze omzet is gestegen. Bij nader inzien is dat wel logisch. Ook van crisissen word je moe. En trouwens, hebben we door de vorige crisis één cent minder inkomen gekregen? Welnee, er gebeurde eigenlijk niets. De ondernemers die in 2008 / 2009 gewoon doorgingen waar ze mee bezig waren of zelfs een tandje bij staken, werden winnaar. Degenen die afwachtten, werden verliezer en moesten marktaandeel afstaan. Jammer voor hen. Dat geldt ook nu weer.
Crisis is iets wat alleen tussen de oren van de mensen zit. Als tv, radio en kranten elke dag opnieuw blijven roepen dat er crisis is, dan is het ook crisis. De mensen worden bang gemaakt, ze worden voorzichtig. De nieuwe auto, de verbouwing, alles wordt eventjes uitgesteld. Met als gevolg dat de garagisten en aannemers bang worden. Die gaan niet meer uit eten, zodat de restaurateurs bang worden. Die gaan voorzichtiger worden met inkopen zodat de groothandels bang worden. Bang, bang, bang, maar uiteindelijk gebeurt er helemaal niets. Daar hebben we duidelijk genoeg van. We zijn inmiddels gepokt en gemazeld en laten ons niet meer bang maken door iedereen die maar wat roept.
Het ergste dat kan gebeuren, is dat de euro instort. En wat dan nog? Misschien wordt het er alleen maar beter op. Gaan we gewoon weer ruilhandelen. De koffieboer betaalt zijn advertenties met koffie, gelukkig dat ik mijn drukker met dezelfde koffie kan betalen. Onze lezers hebben geen euros meer om hun abonnement te verlengen, we krijgen van iedereen een waardebon voor een diner plus overnachting. Met die waardebonnen betalen wij gas, water en licht. Onze medewerkers krijgen geen salaris meer, aan het einde van de maand ontvangen ze een flink kerstpakket. Het leven is nog nooit zo mooi geweest. Weg euro, weg geld, ik verheug me alvast. Laat u maar vast waardebonnen drukken, dan hebt u uw eigen euro gecreëerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten