dinsdag 17 januari 2012

Statistische kippetjes



Een kip heeft een kop, een nek, twee poten, twee vleugels, een cloaca en overig binnenwerk. Dat hebben we op school geleerd. Bij geslachte kippen is dat allemaal minder duidelijk. Daarvan hebben ze de diverse toeters en bellen in de fabriek verwijderd. Degene die nog nooit een levende kip zag, zal niet vermoeden dat het beestje ooit veren had, laat staan een kop. Maar toch, het kippetje van de supermarkt kan je deels reconstueren. Je vermoedt dat het holle karkas ooit een inhoud zal hebben gehad. En door het nekje dat ze los in het karkas hebben gestoken, mag je voorzichtig concluderen dat er ooit een kopje op zat. Want anders was die nek niet nodig geweest.
Nu komt echter een levensgroot probleem om de hoek kijken, zoals ik gisterenavond mocht ervaren. Carine had een kippetje gekocht en daar zaten twee losse nekken in. Zelf heb ik voldoende warenkennis om te beseffen dat het hier om een jammerlijk fabrieksfout moet gaan. Maar wat met de mensen die geen warenkennis bezitten? Hoe moeten die in hun fantasie de kip reconstrueren? Heeft dat ding twee koppen gehad? Of zijn het misschien twee dikke poten en geen nekjes? Je kunt het daar als argeloze consument moeilijk mee krijgen, 's nachts lig je er wakker van.

Nu is het niet de eerste keer dat ik een verpakte kip met twee losse nekken zie, sterker nog, het is niet ongebruikelijk. Je zou er je schouders over kunnen ophalen, je kunt het geval ook overpeinzen. Want nog nooit heb ik een kippetje gezien waar geen nekje was bijgesloten. Statistisch zou dat helemaal niet kunnen, theoretisch moeten er evenveel karkassen als nekken in omloop zijn. Hoe lossen ze dat in de fabriek op? Lopen er in de fokkerijen kippen zonder kop rond en worden de nekjes in aquacultuur geteeld? Het wordt de hoogste tijd dat men zoiets eens terdegen onderzoekt. Voor mijn gemoedsrust.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten