De ogen vielen uit m'n kop

Vorige week zijn we begonnen met een mega projekt. We zijn bezig aan een standaardwerk over het kalf. Zeer dik, zeer luxe, gaat in 7 talen verschijnen. Uiteraard zullen er uitgebreide hoofdstukken verschijnen over het kalf in verschillende culturen, de opkomst van een sector, de mogelijkheden, versnijdingen, toepassingen, toekomstvisie, culinair. Maar het leek mij leuk om een hoofdstuk te besteden aan kalfsleer. In gedachten had ik zo'n ouderwetse schoenmaker die àlles weet van de materie, die met het leer goochelt dat het een lieve lust is. Dus wat doe ik? Ik stuur een mailtje naar Van Lier, de fabrikant die op zijn site zegt dat hij alleen met kalfsleer werkt. Aan dat mailtje besteed ik zorgvuldige aandacht, ik wil dat mijn intenties duidelijk naar voren komen.
En wat gebeurt? Een uur later krijg ik een mail retour. Lees met mij mee zodat ook úw ogen uit de kop vallen:

Beste,
Wij hebben uw bericht goed ontvangen.
Helaas ontvangen wij dagelijks meer mails dan dat wij zelf binnen een redelijke termijn kunnen opvolgen.
Heeft u een vraag met betrekking tot uw schoenen, dan is de Van Lier dealer waar u uw schoenen heeft gekocht uw eerste aanspreekpunt. Uw Van Lier dealer is u graag van dienst met het correct beantwoorden van uw vragen en opmerkingen, zij willen u immers graag als klant behouden! Van Lier kent uitsluitend zorgvuldig geselecteerde Van Lier dealers, die goed op de hoogte zijn van de klachtenprocedure en -beoordeling.
Algemene aanvragen worden niet beantwoord.
Wij danken u voor uw begrip.
Het Van Lier Team

Even analyseren. Van Lier verdeelt de binnenkomende mails in twee categorieën: de klachten en de algemene vragen. Voor de klachten moet u bij de winkelier zijn. De overige vragen worden niet beantwoord. Beide categorieën worden dus niet beantwoord. Terwijl Van Lier zegt dagelijks meer mails binnen te krijgen dan ze zelf kan opvolgen. Wil dus zeggen dat er bij Van Lier helemaal niemand de mails beantwoordt. Daarvoor hebben ze een programmaatje aangeschaft dat dit helemaal zelf doet.

Stel, ikzelf zou dat doen.
U stuurt me een mailtje. Dat kan gaan over de verlenging van een abonnement, over een compliment, over de vuilophaling, over het jaarlijkse taartenfestijn van de boyscouts, over de belastingdienst die pissig is over de twee ton zwarte omzet die niet werd aangegeven, over de drukker die de papierinkoop wil afstemmen, over de posterijen die iets niet geleverd hebben, over een adverteerder die een deadline wil weten. Mijn automatische mailbeantwoorder deelt al dat ongerief in twee delen. Is het een klacht? Dan moet je niet bij mij zijn. Is het iets anders? Dat antwoord ik niet.

Hoe simpel kan het leven zijn! Leve de automatiek.
Intussen heb ik er maar één woord voor: arrogantie.