Dit weekend werd door kok Niven Kunz een harde hetze gestart tegen Lekker-inspecteur Wynand Vogel. Hij kreeg al meteen enkele collega's op zijn hand die gingen meehuilen met de wolven in het bos. Wat is er in feite aan de hand? Ik heb daar mijn eigen mening over. Niet kan Wynand Vogel verweten worden dat hij het vak niet kent, ondanks alle rotzooi die op twitter wordt verkondigd. Het probleem zit ergens anders. Als hoofdinspecteur van een gereputeerde gids kun je het beste volledig op de achtergrond blijven. Je kunt beter niet allerlei evenementen en feestjes bezoeken en met mensen babbelen, daar word je namelijk een gewoon mens van. Michelin heeft dat altijd al begrepen: opereer zo veel mogelijk in de anonimiteit, zodat niemand ziet dat je ook maar een gewoon mens bent. Er moet iets geheimzinnigs zijn, iets ongrijpbaars, iets ondefinieerbaars. Pas dan kan je je werk voor honderd procent doen. Niemand wil accepteren dat hij sterren, vorkjes, mutsjes, lepeltjes, punten, biepjes, mesjes, hartjes, klavertjes of ruitjes krijgt uitgereikt na een beoordeling door mensen, om waarde te hebben, moeten het instituten zijn. Tot zover mijn analyse.
Wat Kunz doet, vind ik zonder meer laakbaar. Gisteren stelde hij er plezier in door van achter zijn computer alleen maar het gif van anderen te retwieten, zonder aan de ontstane discussie deel te nemen. Dat is àl te gemakkelijk, lekker achterover op je stoel. Wanneer hij een echte vent zou zijn, deed hij het anders, met open vizier. Het Kunstje van Kunz. Ik kan daar niet het minste respect voor opbrengen. Maar ja, we kennen het probleem: geef ze een ster en zijn zijn van een andere planeet, hoog verheven boven normale stervelingen. Als buitenaards wezen kun je je àlles permitteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten