In het nieuws las ik dat het beroemde Londonse hotel Grosvenor House is verkocht voor 548 miljoen euro, meer dan een half miljard. Het is dus ook voor die prijs GEkocht. Wat zijn iemands beweegredenen om zoiets te doen? Dat kan niet de exploitatie zijn. Een beetje investeerder wil op z'n zachtst uitgedrukt toch wel 5% rendement hebben van zijn geld. Of hij moet het bij de bank lenen tegen 5%. Dat wil dus zeggen dat alleen al de rentelast 27,4 miljoen euro per jaar bedraagt ofwel 76.000 euro per dag. Het hotel heeft 494 kamers. Stel nu dat die àllemaal op àlle dagen van het jaar bezet zouden zijn. Dat is natuurlijk niet, maar toch. In dat heel gunstige geval zou elke kamer per dag 153 euro kosten. Op diverse site kan ik in Grosvenor House een kamer boeken tegen een "best rate" van 250 euro.
Maar stel dat de investeerder 10% rendement zou wensen. Dat is niet ongebruikelijk, ik zou het althans niet voor minder willen doen met een half miljard op zak. En stel voor dat de werkelijke bezettingsgraad van de kamers 70% is, nog steeds een heel goede score. Dan kost de DAGELIJKSE rente per kamer 437 euro. Gelukkig mag ik daar voor 250 euro slapen.
U kunt dan zeggen: ja maar ze hebben ook nog een restaurant, zalenverhuur, enzovoort. U weet dat die activiteiten niets noemenswaardigs opbrengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten