"Ik weet het, je hebt mij gewaarschuwd." Dat zijn Edwin Loos nadat hij enkele dagen geleden zijn restaurant Le Défi (Sprang Capelle) moest sluiten. De investeerders hebben er de stekker uitgetrokken.
Waarom doen investeerders dat bij een restaurant dat enorm in de lift zit? Toegelaten tot Les Amis Saisonnier, 16 punten van GM, dik in de top-100 van Lekker, wellicht kandidaat voor een ster... Het bewijst maar eens te meer dat investeerders niet uitzijn op succes, alleen op financieel succes. Alle toekomstige investeerders (en chefs die met investeerders in zee willen gaan) druk ik nogmaals op het hart: blijf met je poten van elkaar af, het wordt per defnitie een ramp. Aan gastronomische restaurants is geen geld te verdienen, gastronomie is een passie die zich niet in geld uit laten drukken en meestal geld kost. Wil je je geld in iets investeren, doe dat dan niet in iemands passie, dat schiet niet op, het is risico zonder beloning.
Degenen die mijn volledige waarschuwing willen teruglezen, hij staat in mijn boek Overpeinzingen onder de titel "De meneren". Voor Edwin is het triester dan triest. Opstarten, knokken, langzaam maar zeker grote waardering krijgen, licht in de tunnel zien, een leuk jong gezin hebben, en dan plotseling dit. Enfin, Edwin is nog jong en bovendien een vechter. Hij zal de wonden likken, opstaan en verder gaan. Het zal niet heel lang duren voor we hem weer in volle glorie tegenkomen. Want er is een natuurwet: vet komt altijd bovendrijven in de soep.
Zoals ik destijds mijn verhaal over de meneren afsloot, zo doe ik het nu weer: Wie is de volgende?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten