zaterdag 15 januari 2011
Peter Post
Wij kenden Peter al een groot aantal jaren. Dat is niet mijn verdienste maar die van Carine. Zij was namelijk een groot aantal jaren de secretaris van een Vlaamse wielerklassieker. Alle renners, mecaniciens, ploegleiders en directeuren kenden haar. Nog goed kan ik me herinneren dat we ergens in Frankrijk langs de weg stonden om de Tour de France te zien passeren. De auto van Leblanc stopte voor ons, de koersdirecteur moest even Carine knuffelen. Enfin, ik ben dus ook een beetje betrokken geweest bij het wielercircus, zij het alleen via Carine, het was niet mijn eigen verdienste. Nu terug naar Peter Post. Carine legde me gisterenavond uit hoe ploegdirecteur Lefèvre haar ooit uitkafferde omdat hij VIP-kaarten wilde hebben. Peter stond er op dat moment toevallig bij en zei tegen Levrèvre zoiets als: "Helemaal opnieuw. Jij gaat nu weg, komt over vijf minuten terug en dan vraag je het heel beleefd. Trouwens, ze heeft een naam, ze heet Carine." Waarna Levèvre inderdaad na vijf minuten netjes terugkwam om beleefd naar enkele VIP-kaarten te vragen. Dat was Peter Post. Een grote meneer die vooral Meneer was. Accoord, hij was niet altijd leuk omdat hij een karaktermeneer was. Als je karakter hebt en daarnaast ook nog een Meneer bent, dan mag dat. De wereld heeft weer eens een Meneer verloren. Jammer. Heel jammer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Rest in peace, Peter !
BeantwoordenVerwijderen