Wanneer een jongere voor een vak of ambacht kiest, zou je denken dat de maatschappij dit toejuicht en met àlle mogelijke middelen ondersteunt. De jeugd heeft nu eenmaal de toekomst, niet alleen van zichzelf maar van iedereen. In diverse landen zijn de vakopleidingen zeer goed geregeld. Dat komt denk ik vooral omdat er een gedifferentieerd aanbod aan opleidingen is. Wanneer je bijvoorbeeld in Frankrijk het koksvak wilt leren, kun je er uiteraard voor kiezen om naar een plaatselijke school te gaan. Maar ook is het mogelijk om een zeer gereputeerde school te kiezen. Patisserie doe je in Biarritz, koken doe je in Le Touquet (of nog tientallen andere gereputeerde scholen). Je komt er op internaat, je voldoet aan nauwkeurige kledingvoorschriften, je leert in eerste instantie vooral wat discipline betekent. Dat klinkt ouderwets, er is echter niets mis mee, discipline is de bakermat van elk ambacht. In de loop van je opleiding ga je bij een baas werken, die door je leraren zodanig is uitgekozen dat die bij je past. Op zo'n werkadres ben je de krullenjongen en de factor discipline wordt nog eens versterkt. Voordat je het beseft, ben je ineens een vakman die in de wereld staat. In grote lijnen zien we in België hetzelfde. Ik heb veel rspect voor hotelscholen als Ter Duinen (Koksijde), Spermali (Brugge) of Ter Groente Poorte (Brugge). We zien hier internaten, discipline en vakleraren die echte chefs zijn. Diverse Nederlandse sterrenchefs vonden in die Belgische scholen hun basis. Serio Herman zal achteraf niet ontevreden zijn dat zijn vader hem naar Koksijde stuurde.
Maar dan het rampzalige Nederland. Daar is de landspolitiek eeuwig en altijd bezig om het onderwijs een een politiek gekleurd keurslijfje te steken. Telkens als er een nieuwe regering dus een nieuwe minister van onderwijs aantreedt, wordt het systeem weer aangepast. Jongeren die voor een ambacht kiezen, dus graag met de handjes werken, moeten vooral talen, rekenen, aardrijkskunde en geschiedenis leren. En passant mogen ze ook nog even aan de keuken ruiken, maar niet te veel. Bij voorkeur worden ze met duizenden in een school gepropt en van discipline is totaal geen sprake. Wanneer ze dan uiteindelijk op stage gaan, kunnen ze nog geen aardappel schillen, maar voeren al het hoogste woord. Het zijn allemaal slimmerikjes die het beter weten dan de chef. En wanneer het een keer tegenzit, laten ze alles uit hun handen vallen. Allicht, want zonder discipline geen zelfdiscipline.
Bent u een restaurateur met kinderen? Overweeg dan om uw kinderen naar een gereputeerde Belgische school te sturen. Accoord, ze zijn dan de hele week van huis. Accoord, het zal u een paar centen kosten. Maar na verloop van tijd krijgt u kinderen terug die iets hebben geleerd, die weten wat discipline is en die hun handjes kunnen laten wapperen. Dat is het beste wat u als vader kan overkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten