maandag 1 februari 2010

Overpeinzingen: Waarom een Village Saisonnier?

Ik zou verduveld graag willen dat ik u volgende week tussen 8 en 10 februari in Assen ontmoet, in onze Village Saisonnier zoals ik eerder beschreef. Even een beetje uitleg.

Wanneer we de diverse horecabeurzen bezoeken, constateer ik dat er allemaal standhouders zijn die als een spin in een web zitten wachten. Op het moment dat het web trilt, schiet de spin met grote snelheid naar de plek waar iets te rapen valt. Spinnen mogen voor mij doen wat ze doen, maar zijn wij met hetzelfde gedrag gebaat? Met "wij" bedoel ik dan zowel standhouders als beursbezoekers. Ik ben er helemaal van overtuigd dat het in de toekomst anders moet. Er moet iets gebeuren. Beursbezoekers moeten in de sfeer komen dat ze graag naar een beurs gaan, standhouders moeten zich gelukkig voelen. Pas wanneer de beide categorieën een tevreden gevoel hebben, is het goed.
Waarvoor ga je naar een beurs? Om nieuwe dingen te zien, maar ook om spectakel mee te maken. Om die reden kwam ik tot een concept, waarmee we volgende week voor het eerst naar buiten komen: Le Village Saisonnier. Het is een beursje binnen een beurs, in dit geval van de noordelijke vakbeurs HorecaEvenTT. We bouwen een dorpje waarin u via echte dorpspoorten binnenkomt. Centraal in het dorpje staat een mooie demokeuken opgesteld zoals u van ons gewend bent. Rondom de keuken vindt u de stands van diverse topleveranciers. Alle standhouders werden door ons verplicht om een eigen topchef mee te nemen die minimaal één demo geeft. Verder nodigen wij uiteraard de ons bevriende noordelijke chefs uit om met ons mee te doen. Wat u ook in het dorpje zal vinden, is gastvrijheid en gezelligheid. Zelfs zal er elke middag een live achtergrondmuziekje zijn. Een topkoffie, een versgetapt biertje, een slokje whisky, een muziekje, proeverijtjes uit de demokeuken, als het aan mij ligt, wordt dat de toekomst. Zie ik u in Assen? Ik kijk ernaar uit.

Dat wil niet zeggen dat ons eigen team altijd onverdeeld gelukkig is met mijn hersenspinsels. We hebben in Maastricht een loeizware week achter de rug, waarna ook nog de keuken moest worden afgebroken. En dan volgende week, nauwelijks bekomen, moet de meute weer op pad om een nieuwe keuken op te bouwen. Mijn onbeperkte enthousiasme, daarvan hebben vooral anderen last.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten