dinsdag 2 februari 2010

Overpeinzingen: Vingeren

In de gastronomie wordt heel wat afgevingerd, sommigen kunnen zelfs worden beschouwd als beroepsvingeraars. Vooral bij amuses en andere gerechten met veel details komen de vingers eraan te pas. Waarbij sommigen ook nog eens de gewoonte hebben om die vingers telkens af te likken. Degenen die dat niet doen, dragen wel eens een theedoek waaraan ze de hele dag hun vingers drogen. Terloops wordt met dat doekje nog even een vlekje op het bord weggewerkt. Jongens, dit kan niet! Je klanten moeten ervan uit kunnen gaan dat je een dingen doet die zij niet zouden willen.
Nu zijn slechte gewoontes moeilijk af te leren. Engelsmannen rijden graag links van de weg en blijven dat bij voorkeur doen wanneer ze op het vasteland rondrijden. Er zijn mensen die op hun twintigste op hun duim zuigen of op hun pen knauwen. Echt waar! Ja zelfs kan het gebeuren dat een omgebouwde per ongeluk de mannen-wc bezoekt, met alle tumultueuze gevolgen van dien. Een varken wil blijven wroeten als het op beton staat, een truffelhond blijft dingen zoeken die er niet zijn, ikzelf steek per ongeluk wel eens een sigaret aan op een beursvloer. Vandaar dat we Engelsmannen, zuigers, omgebouwden, varkens, honden en uitgevers proberen op te voeden. Maar door wie wordt de kok op het rechte spoor gezet? Door onze tournetout uiteraard. Voor de leken-lezers doe ik even een woordje uitleg.
Zo ongeveer tien jaar geleden bezocht ik voor de eerste keer de befaamde messenfabrikant Wüsthof in Solingen. Na de uitgebreide rondleiding (met veel ohhhs en ahhhs) kwam ik terecht in een gigantische showroom. Bandiet als ik ben, vroeg ik de exportmanager of àlle artikelen goed verkochten. Er zouden toch wel enkele winkeldochters zijn? Als antwoord pakte hij een grote pincet (30 cm) en legde me uit dat die alleen een handjevol hersenchirurgen besteld werd. Op dat moment ging er een lampje bij me branden: een kokspincet! Thuisgekomen met enkele van die pincetten had Carine er meteen een mooie naam voor: "tournetout", wat op z'n Frans zo'n beetje "allesdraaier" betekent. Kon die pincet inderdaad alles draaien? We testten het uit en het resultaat was voluit positief. Een peperkorreltje, een forse biefstuk, zelfs een ongekookt ei, alles bleek ermee hanteerbaar. En zo werd de tournetout liefdevol in ons assortiment opgenomen, inmiddels hebben we er zo'n 16.000 van verkocht. Dat allerlei fantasieloze fabrikanten en importeurs voortaan immitaties op de markt brengen, ach, pff. Meestal is het goedkope Chinese rotzooi die met een flinke marge door uw strot wordt geduwd, terwijl ik chirurgenkwalieit in huis heb, driemaal verchroomd.
Zoals de Franse overheid aan haar zijde van de Kanaal-tunnel waarschuwingsborden heeft staan om Engelsen op rechtse gedachten te brengen, zo heeft onze Culiboutique zijn/haar tournetout. Met dat handzame gereedschapje bij de hand, heb je geen behoefte meer om alles met je vingers te doen. Zestienduizend koks hebben dat begrepen en zijn voortaan bezig zoals de klant het verwacht. Nu de rest nog...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten