Crisis is iets dat spontaan ontstaat wanneer iedereen zegt dat het crisis is. Het komt dan tussen de oortjes van de mensen te zitten, waardoor ze uit angst gaan sparen. De nieuwe auto, de verbouwing, het zoeken naar een nieuw huis, alles wordt voorlopig even uitgesteld. Wel blijven ze op restaurant gaan, want door alle crisismaategelen moet je jezelf af en toe belonen. Zoals een diëter éénmaal per week een slagroompunt pakt. Echter, door het uitstellen van investeringen krijgen de bedrijven het moeilijker en die schrappen als eerste de restaurantbezoeken. Dat was ook de tendens het laatste jaar: de particulieren bleven komen, de zakenmensen bleven weg. Deze theorie houdt overigens geen rekening met invloeden van buitenaf, zoals Amerikaanse of Japanse toeristen die vanwege de dure euro wegblijven. Dat is op zich een veel groter probleem voor wie er mee te maken heeft: in Amsterdamse vijfsterrenhotels heb je na wat onderhandelen al een kamer voor 80 euro.
Ook in onze uigeverij was het kommer en kwel. Een jaar geleden begon de omzet te kelderen en we begonnen onze reserves op te eten. We keken goed of we konden besparen, maar dat was alleen in de periferie het geval. Je kunt in een moeilijke situatie uiteraard je principes overboord zetten, maar dat wilde ik niet. Je kunt iets aan de papierkwaliteit doen, je kunt de garengebonden magazines verruilen voor de gelijmde magazines zoals iedereen die uitgeeft, je kunt je dierbare mensen ontslaan en goedkope freelancers inhuren, er is van alles te bedenken. Maar dan ben je zoals al die uitgeverijen die op langere termijn niet overleven. Porsche gaat van zijn Porsches geen Lada's maken op momenten dat het even tegenzit. Van àlle gastronomische magazines die 15 jaar geleden bestonden, zijn wij als enige overgebleven. Dan moet je geen rare maatregelen bedenken, maar je positie koesteren, ook al doet dat pijn.
Gelukkig was de crisis voor ons snel voorbij, dus konden we in de tweede helft van dit jaar weer gaan opbouwen. Op dit moment draaien we één van de beste omzetten ooit en onze lente-uitgaves beloven nu al een absoluut record te worden. Waarom? Dat is een geheimpje dat ik met u wil delen. Misschien kan iemand ervan leren, het is in elk geval een levensles.
Kijk, wanneer alles goed gaat, wordt een onderneming lui. "Going concern" noemen ze dat. Je bent niet meer zo scherp als zou moeten, je vindt het al gauw goed. Die zelfgenoegzaamheid was fout, ook bij ons. We waren het afgeleerd om te vechten, we waren misschien zelfs een beetje arrogant geworden.
Tijdens de crisis smolt de zelfgenoegzaamheid als sneeuw voor de zon. Carine ontpopte zich spontaan in commercieel opzicht, iets waar ze altijd een grondige hekel aan had. Dagenlang zagen we haar bellen. Terwijl ik geen resultaat vermoedde, raakte plotseling haar agenda vol en maakte ze in korte tijd meer kilometers dan ze opgeteld in drie jaar had gemaakt. Iedereen in ons team had daar diep respect voor, met als gevolg dat we allemaal een tandje bij gingen steken. We maakten kennis met nieuwe adverteerders die ons voordien niet kenden. We gingen afspraken maken op scholen voor een collectief abonnement. Korte tijd later had al menige hotelschool een abonnement afgesloten voor zijn laatstejaars leerlingen. We ontwikkelden Culiboutique, een systeem van shop-in-shop waarmee vooral amateurs met ons gaan kennismaken. Geen zee ging plotseling te hoog. Dankzij de individuele actie van Carine (die ons daarmee eigenlijk een spiegel voorhield), waren we ineens allemaal fanatiek bezig, terwijl we voordien een beetje te gezapig waren.
Mijn conclusie is dat de crisis een zegen voor ons is geweest. We werden met de neus op de feiten gedrukt en gingen fanatiek aan de slag. Het is opmerkelijk hoe snel het tij dan kan keren. Hoe hebt u de crisis beleefd? Hopelijk met dezelfde maatregelen, want dan bent u sterk uit de strijd gekomen. Dan moet ik ineens denken over de griepprik waar de hele wereld over praat. Hebben we zo'n prik nodig? Als we al gezond waren, dan liever niet. Eventjes flink ziek worden, dat maakt dat je gelouterd uit je koorts komt. Je bent dan weer helemaal beter, je hebt nieuwe antistoffen in je lijf. Daarmee kan je de hele wereld de baas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten