Eens in de paar jaar duikt er een chef op uit het niets die dan op korte tijd furore maakt en beroemd wordt, soms onvergankelijk beroemd. Dan heb ik het niet over de zogenaamde topkoks die op tv worden gepresenteerd, want hun faam is voorbij na de laatste aflevering, gewoon omdat ze geen topchef zijn. Nee, het gaat me om koks die werkelijk iets toevoegen aan het vak. Daar kennen we de laatste eeuw voldoende voorbeelden van. Point, Troisgros, Bocuse, Ken Hom, Ducasse, Adriá, Gagnaire, Bras, Blumenthal, nu gevolgd door de Vikings Redzepi en Ek, ze zorgden dat de keuken verder kon evolueren. Negenennegenennegentigkommanegennegennegenennogwat procent van de chefs waren copieerders die bleven hangen. Sommigen van de copieerders groeiden weliswaar verder uit, maar dat is eerder lokaal dan mondiaal. En toch, wanneer je analyseert wat de toevoegers daarwerkelijk toevoegden, is dat meestal niet heel veel. Maar voldoende. Daaruit blijkt hoe zeer het vak altijd snakt naar nieuwigheden, de minste nieuwigheid wordt met open armen ontvangen.
Je hoeft dus helemaal niet erg je best te doen om wereldberoemd te worden, je moet alleen een kleine toevoeging aan het vak doen. Waarom zijn daar zo bitter weinig vakmensen toe in staat? Zijn er zo weinig talenten in de wereld? Ik denk dat het anders ligt, talent is er volop. Het is denk ik vooral een kwestie van tijd. Welke chef kan zich permitteren om eens achterover te gaan zitten om na te denken? De hectiek van de keuken laat dat niet toe. De keuken staat onder permanente druk, de meeste chefs hebben al moeite om tijd vrij te maken voor een nieuwe kaart. Bijna alle toevoegers zijn seizoensmensen die een jaarlijkse periode van gote drukte afwisselen met periodes waarop geen kat in de zaak komt of zelfs met lange periodes dat de zaak gesloten is. De toevoegers onderscheiden zich vooral van de rest omdat ze die tijd benutten om nóg harder te gaan werken. Ze gaan nadenken, rondwandelen, proberen, experimenteren en komen zo tot hun geniale ontdekkingen.
Wij van Saisonnier maakten het al vaker mee dat er plotseling vindingen werden geboren. Die waren misschien niet wereldberoemd spectaculair, want onze jam sessions duren vaak slechts enkele uren en dat is te kort. Maar wie weet staat ons op een dag nog iets spectaculairs te wachten, het zou me niet verbazen. Tijdens de jam sessions die wij organiseren, komen vaak chefs uit meerdere landen en kookculturen bijeen. Ze gaan samen aan de slag en, heel belangrijk, ze zijn ontspannen. Ook wanneer wij chefs in onze proefkeuken uitnodigen, al is het alleen maar voor een fotosessie, gebeurt er al snel iets.
Wilt u beroemd worden, dan ligt dat misschien méér binnen handbereik dan u zou vermoeden. Het enige wat u nodig hebt, is talent in uw kop, rust in uw donder en energie in uw lijf. De combinatie van die drie factoren kan inderdaad tot wonderen leiden. Een vierde factor dat het ontwikkelingsproces kan versnellen, is "samen". Met twee talenten tezamen sta je drie keer zo sterk dan alleen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten