Coquilles

Een coquille is in zijn seizoen een lekker ding, maar vooral ook simpel. Je maakt er een schattig ruitpatroontje op, je gooit er een paar op het bord en je morst er wat mousseline bij. Je pleurt er een blaadje tuinkruid op en je flikkert er een beetje salade langs. Klaar is kees. Afrekenen kassa vier, zesentwintig euro. Kijk, dat noem ik nu geen gastronomie, dat noem ik eetcafégehalte. Is het een gebrek aan fantasie? In elk geval moesten we vorig jaar tijdens een redactievergadering besluiten om coquilles voorlopig uit de reportages te weren, er stonden op zeker moment té veel coquillefoto's in Saisonnier. Waarom eens niet naar andere schelpen gekeken? Onze serie Vis&Seioen staat er vol van, ze worden echter slechts sporatisch gebruikt. Dat geldt bijvoorbeeld voor de talloze mooie krabsoorten. Of onbekendere doch mooie seizoensvisjes. Nu ik het over mousseline heb, waarom kom ik in restaurants zo zelden de supermooie sauzen tegen die slechts één arbeidsstapje verder gaan, zoals béarnaise of choron? We gaan weer een vol nieuw jaar tegemoet. Graag met een beetje minder coquilles en een beetje meer fantasie.