Zie hier het vervolg op mijn verhaal van gisteren. Hoe ga je met de allerbelangrijkste doelgroepen om? Het staat vast dat je ze in de watten moet leggen, elk op hun eigen manier.
Kinderen? U bent ze in uw zaal wellicht liever kwijt dan rijk. Oké, dat kan een bewuste keuze zijn. Mochten er desondanks plotseling kinderen binnenkomen, geef ze dan een tomatensoepje, een kippepootje met frites, mayonaise en appelmoes en op het einde enkele bollen ijs met een parasolletje. Want dat is de manier waarop de gastronomie met kinderen omgaat: als onnozele onmondige infantieletjes. Begin hevig te zuchten wanneer ze hun plaats aan tafel verlaten, want dat past ook in het beeld. Stop ze, opdat ze niet tussen de tafels door gaan rennen, in het voorportaal van de wc en doe de deur op slot. Zoiets als tijdelijke euthanesie. Ouders in de shit, bediening in de shit, kinderen in de shit en de keuken in de tomatensoep. Dan kan je nog beter een stickertje "verboden voor kinderen" op de voordeur plakken, naast de stickertjes van de honden en de sigaretten. Dat is een bewuste keuze waar ik veel respect voor heb: je moet durven kiezen.
Of je past jezelf en je omgeving aan. Wanneer je dat succesvol doet, ik waarschuw u, zullen er in de toekomst steeds meer papa's, mama's en kindertjes bij u komen eten. Dat past misschien niet in het gastronomische beeld dat u tijdens uw opleiding meekreeg, het is in elk geval een keuze die omzet brengt.
Ooit sprak ik een kinderpsychologe die in dienst was van Quick. Niet op al mijn vragen gaf ze antwoord. Ze kampte met strenge beroepsgeheimen, ze had als het ware de sleutel van de kassa van Quick in handen. Geloof me, bij de kindervriendelijke hamburgertenten is over werkelijk àlles nagedacht. Met de opinie van de ouders wordt geen enkele rekening gehouden, de kinderen zijn allesbepalend want die nemen hun betalende ouders mee. Speelt de ballenbak de hoofdrol? Nee. Speelt de lage prijs de hoofdrol? Absoluut niet. Wanneer kinderen dure dingen willen, dan krijgen ze dat. Het enige wat uiteindelijk telt is dat de kinderen behandeld willen worden als mensen. Niet voor niets had MacDonalds een reklamespot met "Ze noemen me meneer". Diezelfde MacDonalds gaat nu zijn logo met de grote M vervangen: het logo wordt groen. Doen ze dat voor de volwassenen? Welnee, ze doen het voor de kinderen. Hebt u er ooit bij stil gestaan dat kleine kinderen gevoelig zijn voor een groen logo? Ik ook niet. En toch is het waar.
Wilt u ontvankelijk zijn voor de doelgroep kinderen-en-hun-ouders, dan weet u wat u te doen staat. Zorg dat de kinderen zich mens voelen. Met andere woorden dat ze serieus worden genomen. Het kleine speelgoedje dat ze van u krijgen, is alleen maar een reminder, niet de speerpunt. Speerpunt is dat het kleine volwassenen willen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten