Er zijn veel mensen met een wijnkelder onder hun huis, ikzelf ben de gelukkige bezitter van een whisky-kelder. Nu wil ik niet stoefen, maar vermoedelijk bezit ik zo'n 350 tot 400 single malts. Daar zitten hele dure flessen tussen en ook diverse exemplaren van brouwerijen die al lang niet meer bestaan. Wanneer ik vermoed dat een gast daar interesse in heeft, neem ik hem mee naar beneden. Het meubilair bestaat uit wijnkistjes en kratjes, luxe is er niet. Uit àlle flessen mag geproefd worden, ook uit de meest zeldzame. De collectie is in ongeveer twintig jaar tijd opgebouwd en ik heb één stelregel: na elk kelderbezoek moet ik een nieuwe fles kopen. Zo houd ik niet alleen de voorraad op pijl maar kan deze ook stijgen. Ik neem aan dat ik niet in staat zou zijn om mijn collectie in één keer te kopen, wellicht is het huis minder waard. Toch wil ik u eens laten nadenken.
De meeste restaurateurs lijken hun hand niet om te draaien voor luxe dingetjes die een ton of meer kosten. De keuken moet van deze tijd zijn, de inrichting nog mooier dan de keuken. Daarentegen lijkt me de drankenvoorraad meestal zeer beperkt. Jammer, want je kunt daarmee een wapen in handen hebben waar de hele wereld over spreekt. Waarom die eeuwige zelfde zes single malts die iedereen heeft? Maak de rest van je investeringen tien mille goedkoper en stop dat bedrag in een specialisatie, om het even wat. Dan kost het slechts tien mille om de mensen over je te laten praten. Bovendien verdient die tien mille zich dubbel en dwars terug en dat kun je moeilijk zeggen van je granieten passe.
Sommige restaurants zijn legandarisch om hun specialisatie. Ga naar (Ami Saisonnier) Alain Dutournier in Parijs en zie dat hij wel driehonderd armagnacs heeft staan, ook die van uw geboortejaar. Wie wil daar geen glaasje van hebben? Op Texel is ook zo'n Adres. In 't Kompas heeft Willem Ham een collectie single malts neergezet die het Guiness boek heeft gehaald. Denk niet dat je bij Willem buiten gaat zonder een zeldzaam exemplaar te hebben gedegusteerd. Wil je ondergedompeld worden in de Calvados, ga dan naar (Ami Saisonnier) Château les Bruyères in het Normandische Cambremer. De mensen maken er een reis voor om de kostbaarheden van allerlei boertjes te ontdekken. Zo zijn er meer voorbeelden te noemen, telkens is het sleutelwoord specialisatie. Nu had ik het over tien mille en daar wordt je uiteraard niet uniek van. Maar het kan een begin zijn van een groot en boeiend avontuur. Kies het product dat bij je past, zorg ervoor dat je er véél meer van weet dan de rest van de wereld en de wereld komt naar je toe. Ook neem je zelf af en toe een glaasje... om op de hoogte te blijven. Boeiend toch? Trouwens, nu ik erover nadenk, kan tien mille voor een specialisatie al te veel geld zijn. Degene die zijn gasten een waterkaart presenteert waarop tweehonderd verschillende waters staan, die is bepaald geen tien mille kwijt. Maar de mensen praten er wèl over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten