Op dit moment zijn de dierenrechtenboys weer druk in de weer over foie gras. De dieren hebben een mensonwaardig bestaan, zo wordt gezegd, dus hebben die het niet beter dan de inwoners van Tahiti en Zimbabwe. Dat is inderdaad niet leuk. Maar wacht eens... de dappere groenen die over eend en gans willen waken, dat zijn verdorie toch precies dezelfden die het land graag vol zetten met windmolens? Onlangs was ik op bezoek bij een boer die zo'n enorme windmolen van de energiemaatschappij achter op zijn land heeft staan. De boer vertelde me dat de molen een ware slachting aanricht onder de vogels. Dagelijks moet hij de restanten van tientallen vogels ruimen, in sommige seizoenen kan dat oplopen tot honderden. Allemaal vogels dus die sneuvelen op het veld van groene eer. Wanneer je alle vogelleed van alle windmolens tezamen optelt, kom je allicht op hogere cijfers dan de volledige ganzen- en eendenproductie. Een klap van de molen krijgen, dàt noem ik pas mensonwaardig. Toch zal geen enkele geitenwollensokkenfiguur gaan beweren dat de molens weg moeten, integendeel. Dient het opofferen van vogels voor de energie een hoger doel dan voor de smaak? Iets klopt er hier niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten